Fly4free.pl

Fantazja miejscowych dotycząca rzeczy, które można zapakować na boda boda nie przestaje nas zaskakiwać ;) Widzieliśmy przewożone: łóżko w poprzek, bramę garażową, rowerzystę z rowerem, blachę falistą, worki węgla i mój hit - trumnę.




Nagle tuż przy drodze dostrzegamy zebry. Zjeżdżamy przyjrzeć się bliżej.




















BHP to podstawa ;)








Chętni mogą nabyć rybę.




Miejscowi twierdzą, iż najpopularniejszym sportem u nich jest piłka nożna, ale moim zdaniem to bilard. Praktycznie w każdej wiosce jest stół do gry.








Lunch jemy przy równiku.








Oprócz knajpek, jest tam też kilka sklepików z pamiątkami. Robimy obchód, ale nic nie wpada nam w oko.

Dojeżdżamy do Kampali i szukamy noclegu. Tym razem chcieliśmy spać bliżej centrum. Zatrzymujemy się przy hotelu Sojovalo. Od obsługi dowiadujemy się, że pokój dwuosobowy kosztuje 95$, więc nie wysiadając z auta rezygnujemy. Cofając samochód, Agreey wyrywa latarnię stojącą na parkingu. Robi się afera. Ponieważ nie wiemy ile to potrwa, postanawiamy poszukać noclegu w okolicy na własną rękę. Oglądamy pokój w sąsiednim hotelu. Nie zachwyca nas jakoś specjalnie, ale w sumie zdarzało nam się spać w gorszych miejscach ;) Decydujemy się na pozostanie, gdy do holu wbiega Agreey i każe nam wracać do poprzedniego hotelu. Menadżer przeprasza nas za zaistniałą sytuację i proponuje pokój taniej. Ponieważ to moje urodziny, postanawiamy zaszaleć i zostajemy. Marzy mi się kąpiel w wannie, którą wypatrzyłam w łazience ;) Gdy obsługa dowiaduje się o moim jubileuszu, proponują jeszcze darmowy room serwis.
Przed snem idziemy jeszcze się przejść po okolicy.
Do moczenia się w wannie nie doszło, bo nie było ciepłej wody. Spłuczka w toalecie też nie działała :P . Jak na pokój za prawie 100$ (standardowo) to chyba słabo ;)

WYDATKI
nocleg ze śniadaniem - 50$
w zasadzie już prawie ;)

dziękuję :)

nie jedliśmy u ulicznych sprzedawców, odradzali nam to sami Ugandyjczycy (z branży turystycznej ;) ), twierdząc, że nasze żołądki mogą to ciężko znieść ;)
z miejscowych dań jedliśmy rolex'a (jajko zawinięte w naleśnik, czasami coś tam jeszcze dorzucali), matoke (gotowane banany o smaku zbliżonym do naszych ziemniaków), frytki ze słodkich ziemniaków i nieznany nam dotychczas owoc jackfruit:

w środku wygląda tak (to żółte za marchewką):

można też napić się whisky z woreczka :D (małżonek twierdził, że nie takie złe, jakby się mogło wydawać; ja się nie załapałam, więc chyba jednak było pyszne ;) )

chleb wszędzie był tostowy, do tego bardzo słodki; nawet ten domowy, bo i takiego mieliśmy okazję spróbować :)
tym razem nie było żadnych szaleństw kulinarnych, ale też żadnych sensacji żołądkowych, w czym specjalizuje się na wyjazdach mój małżonek ;)

sama wyprawa trwa dłużej... ile? to zależy od tego, jak szybko zwierzęta zostaną znalezione; nam całość zajęła ok. 4h i byliśmy najszybsi... godzinę spędzasz z gorylami... w listopadzie i (o ile dobrze pamiętam) w kwietniu kosztuje to mniej, ale wtedy jest najniższy sezon i podobno ciągle pada... nasz przewodnik mówił, że w Rwandzie jest taniej, bo oni niby nie trzymają się zalecanych limitów osobowych w grupach (max 8 os.) i jego zdaniem, goryle z czasem się stamtąd wyniosą...
choć nie uważam, że jest to mało pieniędzy, to dostrzegam pewien sens w tej zaporowej cenie: taniej = bardziej dostępne; małpy na pewno nie byłby zadowolone z tłumnych pielgrzymek ;)

na swoich dotychczasowych podróżach ogarnialiśmy raczej wszystko transportem publicznym, ale w Ugandzie moim zdaniem się nie da... np. z Kampali dojedziecie autobusem do Masindi, ale później do Parku Murchinson i tak będziecie musieli wynająć taksówkę, a wydostanie się z parku może okazać się jeszcze trudniejsze ;) osobiście brałabym samochód od razu na cały pobyt...

jedziecie w grudniu, tak? czyli w najwyższym sezonie... z tego, co mówili nam Ugandyjczycy, w tym czasie trudniej jest znaleźć nocleg i na pewno nie ma mowy o negocjacji cen; to może się przekładać też na wynajem aut, więc próbowałabym rezerwować wcześniej :)

zależy ile macie ogólnie czasu (nie napisałaś :) ), ale moim zdaniem 3 - 4 dni spokojnie wystarczą na oba parki... w Murchinson jesteście w stanie obejrzeć wszystko w jeden dzień (rano safari autem, po południu łódka); w Queen Elizabeth spotkacie te same zwierzęta, co w MF z wyjątkiem żyraf :) planując przemieszczanie się weźcie pod uwagę fakt, że Ugandyjczycy niechętnie jeżdżą po zmroku;

żaden problem... mam nadzieję, że choć trochę pomogłam... jak coś jeszcze chcesz wiedzieć, to pytaj, odpowiem w miarę możliwości :)DZIEŃ TRZYNASTY
Po śniadaniu byliśmy umówieni z Agreey. Stłuczone dzień wcześniej lusterko w samochodzie już wymienione :)
Pojechaliśmy do pałacu królów Buganda. Przewodnik opowiadał dużo o dynastii oraz o Idi Aminie, dla którego pałac był kwaterą główną i miejscem dokonywania mordów na przeciwnikach politycznych oraz inteligencji. W niewielkich pomieszczeniach przetrzymywanych było jednocześnie nawet 100 osób bez dostępu do wody i jedzenia. Woda była w korytarzu pod celami. Wpuszczano tam ludzi i wkładano przewód pod napięciem. Ze względu na tę dramatyczną przeszłość, aktualnie pałac nie jest zamieszkały.








ochrona ;)








widok zza płotu








samochód Edwarda Mutesy, przejęty po przewrocie przez I. Amina




akcent polski




Opuszczamy teren pałacu.








Kolejnym przystankiem jest African Market. To duży bazar z pamiątkami. Na każdym straganie praktycznie te same rzeczy. Dokupujemy jeszcze kilka brakujących prezentów z podróży i zmęczeni stołecznym zgiełkiem decydujemy resztę dnia spędzić w Entebbe.
Wylot mamy w nocy. Znajdujemy, więc tani pokój, żeby dotrwać do godziny odlotu. Przed wieczorem idziemy na spacer.




Docieramy pieszo do rybackiej wioski nad jeziorem Wiktorii. W tle głośna muzyka, kąpiące się na golasa dzieciaki oraz kobiety przygotowujące sieci lub robiące pranie. Bardzo malowniczo.
Po późnym obiedzie wracamy do hostelu. Kładziemy się spać. Nie słyszymy budzika, więc wstajemy w ostatniej chwili. Taksówka już czeka. Na szczęście na lotnisko docieramy na czas. Powrót tą samą trasą, co przylot, czyli Entebbe :arrow: Stambuł :arrow: Praga. Potem jeszcze kilka godzin w aucie i o 2 w nocy mega zmęczeni, ale zadowoleni docieramy cało do domu. :mrgreen:

WYDATKI:
wstęp do pałacu - 20 tys. UGX/2 os.
nocleg - 25 tys. UGX
taksówka na lotnisko - 20 tys. UGXbalajanek, no co zrobisz? ;) ktoś na nas czekał, trzeba było wracać ;)

planuję jeszcze kilka słów podsumowania i koniec...MAŁE PODSUMOWANIE

Czy warto?
Oczywiście, że tak. Dla nas główną motywacją było spotkanie z gorylami. Ogólnie nastawialiśmy się przede wszystkim na zwierzęta. Jednak dla ludzi też warto odwiedzić Ugandę :) Ludzie tam są otwarci i uśmiechnięci. Chętnie rozmawiają z turystami, są ich ciekawi. Kilkukrotnie zdarzało nam się pokazywać na mapie świata Polskę :) Dzieciaki takie same, jak wszędzie :) Warto mieć dla nich choćby lizaka.

Ile to kosztuje?
Chcąc odwiedzać parki, a bez tego w Ugandzie się nie da ;) , trzeba mieć gruby portfel :? Koszt jednego dnia w parku to 40$/os. Jeżeli doliczyć do tego goryle i szympansy, to okazuje się, że na same parki wydaliśmy 1.820$. Poza tym główne wydatki to:
- wiza - 200$
- wynajęcie auta z kierowcą - 1.300.000 UGX
- paliwo - ok. 650 tys. UGX
- noclegi (zawsze ze śniadaniem) - 192$ + 815 tys. UGX.

Ceny podstawowych produktów:
















Nasz dzienny budżet wynosił 350 tys. UGX (na jedzenie, noclegi, ewentualne pamiątki). Czasem wystarczało, czasem nie :D
W Ugandzie zawsze można negocjować ceny zarówno noclegów, jak i wynajęcia auta. O pamiątkach nie wspominając. Szczególnie, jeśli podróżuje się poza sezonem.
Bilety na samoloty - 3.600 zł
Podane kwoty dotyczą 2 osób.
1 tys UGX = ok. 1 zł

Wymiana pieniędzy/wypłaty z bankomatu
Wymiana pieniędzy oraz wypłaty z bankomatów możliwe są tylko w większych miastach. W parkach i mniejszych miasteczkach (nawet turystycznych) nie ma takiej opcji.

Jak się poruszać?
Moim zdaniem nie da się podróżować bez auta. Szczególnie, jak nie ma się za dużo czasu. Komunikacja publiczna istnieje tylko między większymi miastami. Później można próbować przemieszczać się matatu (busiki). Jednak one chyba też mają wyznaczone trasy (nie mam pewności, bo nie korzystaliśmy). Nie widzieliśmy w każdym razie, aby na przykład w okolice parków jakikolwiek podjeżdżał.

Pogoda
Nasza podróż odbywała się w październiku. Temperatura była, jak najbardziej ok. Prawie codziennie padał deszcz, jednak najczęściej według schematu: deszcz w nocy, w dzień nie pada i odwrotnie. Z opowieści Ugandyjczyków wynikało, że najniższy sezon jest listopadzie, ponieważ wtedy leje bez przerwy.

Prąd
Jak w każdym biedniejszym kraju, trzeba się liczyć z okresowymi przerwami w dostawie prądu. Często w pokojach nie ma gniazdek i ładowanie baterii możliwe jest jedynie w recepcji. Warto mieć latarkę (czołówkę).

Telefon, internet
Telefony komórkowe z Orange, raczej nie działały. Pomimo pełnego zasięgu nie było możliwości dzwonienia ani odbierania połączeń. SMS czasem dochodziły, a czasem nie :-D. Wbrew temu, co czytaliśmy wcześniej internet też nie był ogólnodostępny (w hotelach, knajpach). Warto, więc kupić miejscową kartę SIM z możliwością korzystania z internetu (dla lubiących być on line ;-))

To chyba tyle. Dzięki tym, którzy wykazali się cierpliwością czytając :mrgreen: