Fly4free.pl

Końcówka zejścia to już bardziej mus niż przyjemność, głownie za sprawą odcisków. W końcu jesteśmy w Imlil! Jeszcze tylko 60km do Marrakszu, na szczęście samochodem :)

Z gór wracamy padnięci, nie mamy siły na szukanie noclegu, więc szybko na booking.com rezerwujemy ibis Marrakech Palmeraie (pewnie można by znaleźć dużo taniej i tak czynimy w drugi dzień, ale zmęczeni bierzemy pierwszy lepszy) http://www.booking.com/hotel/ma/ibis-mo ... ie.pl.html
Oczywiście nie mogło być za łatwo więc stojąc w Ibis rezerwujemy pokój w Ibis... ale okazuje się że to dwa różne Ibisy... zarezerwowany jest jakieś 6km dalej;) ale lokum super taniej na booking.com niż na miejscu

cd... tym razem będzie o Marrakeszu :)

ten dzień zaczynamy późno, w końcu po zdobyciu czterotysięcznika należy nam się dłuższy sen. Wstajemy chyba po 10, jeszcze krótki relaks nad hotelowym basenem i około południa wyruszamy na podbój Marrakeszu. Z racji położenia naszego hotelu postanowiliśmy zacząć od Ogródu Majorelle. Jednak wcześniej przeznaczamy chwilę na śniadanie, no dobra obiad;) Tym razem, pierwszy raz podczas pobytu postanawiamy zjeść po Europejsku... pizza! niedaleko ogrodów, chyba jakaś sieciówka, ale pizza pierwsza klasa:)

Bilet wstępu do Ogrodów to kwota 50 MAD, wydaje się być dość sporo jak za taki mały obszar, ale warto!
To miejsce, gdzie czeka na nas nie tylko piękna roślinność, ale także wille, domki, altany, mostki czy fontanny. I cień, tak upragniony w gorącym Marrakeszu!
Niebiesko, zielono, żółto, kolorowo, to Cię uderza na początku








Spotykamy też Mr. & Mrs. Smith


Ciekawostka: w latach 80tych prawo własności ogrodu nabyli Yves Saint-Laurent i Pierre Berge. Zgodnie z wolą Pana nr 1 jego prochy zostały właśnie tu rozsypane.

Po opuszczeniu Ogrodów postanawiamy znaleźć lokum. Tym razem dajemy się zwerbować dzieciakowi na ulicy, pokazuje nam kilka hosteli, a my decydujemy się na Riad Hiba. Standard oczywiście dużo niższy od Ibis, ale zachęceni lokalizacją w samym centrum medyny, marokańskim klimatem hostelu oraz brakiem sił na szukanie czegoś innego zostajemy. Ceny na miejscu niższe niż w necie. A co najlepsze na recepcji spotykamy znajomych Hiszpanów poznanych w schronisku na 3200 :) Później idąc ulicami Marrakeszu natrafimy też na wysokościach Polaków:) Świat jest mały, albo takie same trasy zwiedzania ;) Samochód zostawiamy na niby strzeżonym i monitorowanym parkingu (cena jakieś 15zł za dobę) http://www.booking.com/hotel/ma/riad-hi ... ch.pl.html

Nie pozostaje nic innego jak zmierzyć się z prawdziwym Marrakeszem czyli niczym innym jak spacerem po Placu Jamma El Fna. Znajdziesz tu wszystko, od jedzenia, przez skóry, kosmetyki, ubrania po rzemyki. Gdyby nie ograniczenie i podróż tylko z bagażem podręcznym pewnie wrócilibyśmy z ogromnym pakunkiem "pamiątek". I tak pozbyliśmy się paru podkoszulków aby przywieźć np. czerwoną skórzaną pufę ;) Po aklimatyzacji w Fez szybko udaje nam się uodpornić na ciągłe nagabywanie sprzedawców i nie tylko :) Nasz wrażenia cny w Marrakeszu niższe iż w Fez. Albo to nasze lepsze zdolności negocjacyjne nabyte podczas ostatnich paru dni ;)
Z serii dobre rady: sprawdzajcie wydawaną resztę, często jest niestety dużo mniej niż powinno być (tyczy się w sumie całego Maroko, ale nasilenie właśnie tutaj)



i uliczki odchodzące od placu


cd placu Jamma El Fna i tego co oferuje, zaklinacze węży, grajkowie, bajkopisarze, magicy etc itp


są nawet lekarze medycyny


My jednak przystajemy w innym miejscu, zwabieni zapachem wpraszamy się na herbatkę do Ahmeda, dołączając tym samym do dwójki Niemców:) pycha! Bez wahania kupujemy cały wór mieszanki herbacianej. Rano powstaje jednak pytanie jak my wór ziół przewieziemy przez granicę! nie chcemy, żeby celnicy się pomylili i dopatrzyli się czegoś podejrzanego. Ale na szczęście rozpoznają herbatę i ją nam zostawiają ... ufff. Swoją drogą niemiecka para jeździ na tą herbatkę 2 razy w roku od 7 lat, kiedy to pierwszy raz poznali Ahmeda i się z nim zaprzyjaźnili.


w Rumuni do złowienia były alkohole, tu do złowienia fanta i cola


plac nocą z tarasu jednej z restauracji ("panorama")... tylko dlaczego tam nie maja piwa?;)


jednak udaje nam się znaleźć piwo;) Zresztą nie tylko piwo!
2 za 1! zapominamy o tym, żeby nie pić niczego z lodem, mohito!:)
Restauracje "la salama", musimy wejść w jedną z bocznych uliczek z placu, oczywiście idziemy na samą górę lokalu czyli taras


a jak już jesteśmy w temacie jedzenia
na przystawkę polecamy... ślimaki! Trzy stoiska obok siebie, a na każdym z nich wielka miskaaaaa ślimaków; my, my nie spróbujemy? mh... dobreeee... i wtedy J., zachciało się spojrzeć ślimakowi w ..oczy... i po jedzeniu ale przyznać trzeba doprawione bardzo dobrze.


danie główne raz - smakowicie, kolorowo - trzeba zjeść, stoisko nr 1, wg tripadvisora najlepsze (czy najlepsze dla nas? Nie wiemy). Stoisk jest cale mnóstwo, a kucharze "promocjami" próbują zachęcić do swojego dania jeden przed drugim :) NP. na jednym ze stoisk kucharz przedstawiał się jako były mąż Magdy Gesler;) stoisko naście coś:) czego nie zrobią by zdobyć klienta.


do tego hektolitry wypitych soków; jakieś 1,8pln za szklankę soku z pomarańczy, trochę więcej za grejpfruta czy cytryny! uwielbiamy


stoisko nr 14, poznacie po tłumach miejscowych i czasami turystów, w ofercie ryby z sosami i dodatkami! smacznie, bardzo smacznie! polecamy! jemy oczywiście, jak na Maroko przystało paluchami!


Został jeszcze jeden punkt, już z dnia następnego. Kasa marki puma czyli Mmrka goni markę, a chłopak zbiera zapłatę za posiłki fast food. Z powodu zamknięcie stoisk posiłkowych na placu w godzinach porannych stołujemy się też na placu, ale w stałym stoisku - jadalne, ale nie powaliło.


A co poza palcem... meczety, modlitwy i gubienie się w uliczkach miasta.


czas opuścić Marrakesz....Jako, że w pierwotnych planach nie mieliśmy przejazdu przez Tizi n' Test na trasę wyruszamy dopiero około południa (co było błędem, ostatnie kilkadziesiąt kilometrów do Agadiru przemierzamy w ciemnościach i nawet nie wiemy co tracimy). A skąd zmiana planów... stwierdzamy, że na Marrakesz nie ma co poświęcać aż tyle czasu, ale to oczywiście nasze subiektywne zdanie :) Po prostu wolimy naturę, niż co chwilę nagabujących Cię Arabów:)

Przy wyjeździe z Marrakeszu kierujemy się na drogę R203. Pierwsze 60km to powtórka trasy z przed dwóch dni, niestety droga prowadzi jak do Imlil (no cóż gdybyśmy wiedzieli wcześniej można było inaczej zaplanować trasę:)).


W Asni odbijamy w prawo i jedziemy już nową dla nas drogą.
Docieramy do Ouirgane, gdzie widać mały zbiornik wodny pozostałości rzeki. Czyli scenariusz jest rzeka, zanika rzeka, nie ma rzeki ;)


jedziemy dalej... znowu góry, kręte drogi, czasami mijany samochód, błękitne niebo, słońce piękne widoki... nuda ;)
gdzieś między Ouirgane a Tinmel czyli w drodze do Tizi n' Test


powoli zaczynają się wiraże czyli kolejny odcinek specjalny rajdu Maroko 2013


i nasz samochód 4x4 na trasie, po przejechaniu jakiś 2tys km


zbliżamy się do serca wyprawy, nasza mapa pokazuje tylko mnóstwo żółtych zawijasów, a tak wygląda Tizi n Test Road w realu








Nie możemy sobie odmówić kilku stopów na tej trasie, jak tu jechać dalej, nie mówiąc o świadomości zbliżającego się końca wyjazdu. Po drodze naszym oczom ukazuje się mały, nie do końca czysty bar przydrożny (knajpka jakieś 3km przed restaurant la belle vue)
Jest pięknie!







jakby ktoś pytał jak z jakością dróg, nam nic już nie jest obce. generalnie całkiem dobra droga asfaltowa, czsami tylko pojawiają się takie odcinki




Niestety szybko robi się ciemno. Wg przewodnika na naszej mapie jest jeszcze kilka ciekawych punktów, zarówno górskich jak i kilka ciekawych miast. Niestety późna pora, ciemno i brak rezerwacji w Agadirze powoduje, że tylko mijamy te miasta. Zatrzymujemy się tradycyjnie na pyszne przydrożne jedzonko:) Gdzieś w okolicach Oulad Berhil (w każdym razie po opuszczeniu Tizi n' Test i jazdy w kierunku Agadir). W ogóle taka ciekawostka, jak kupujesz mięso, które później zanosisz na grilla ważą tylko samo chude mięso, tłuszcz jak chcesz dostajesz gratis :)


udaje nam się znaleźć nawet szewca, który gwoździem naprawia buty J. To chyba jedyny człowiek w Maroku, który sam upominał się o zrobienie zdjęcia:)


Była chyba 22 jak dotarliśmy do Agadiru, szybko podjeżdżamy pod hotel Ibis na obrzeżach gdzie łapiemy darmowe wifi i znajdujemy nasze dzisiejsze lokum - Appart-Hôtel Tagadirt (http://www.booking.com/hotel/ma/appart-tagadirt.pl.html)
Hotel z pewnością pamięta czasu odległe, ale co nam lepszego potrzeba. Planowaliśmy nocną kąpiel w basenie, ale niestety nam nie pozwolono. Wyruszamy więc od razu na spacer nad ocean :) Agadir to chyba miejsce przyjazne Polakom ;) trochę ich spotykamy, ale generalnie widać, że miasto jest po sezonie. W knajpach pustki. Na plaży pustki. Na ulicy pustki. Po krótkim rozeznaniu w terenie oraz zakupie piwa wracamy do hotelu.

Na następny dzień mamy zaplanowany relaks na plaży. Jak się okazuje rano pogoda psuje nasze szyki. Dlatego decydujemy się odnaleźć naszą wypożyczalnie i spróbować przedłużyć wypożyczenie samochodu o parę godzin. Po chyba 30 minutowym błądzeniu odnajdujemy wypożyczalnie i o dziwo pozwalają nam za darmo zwrócić samochód jakieś 3h później :) Po drodze lokalizujemy jeszcze dworzec (kupujemy bilety na 19 na autobus do Essaouira) i udajemy się w poszukiwaniu plantacji bananów. Samej plantacji nie znajdujemy, ale trafiamy do bananowej mieściny Aourir, czyli miejsca gdzie przy drodze same stoiska z bananami (i tyle mają wspólnego z bananami):) banany oczywiście Chiquita!;) Są one zdecydowanie mniejsze niż te, które trafiają do nas.

Aourir i Taghazout (jakieś 20km od Agadir) to wg przewodnika najsłynniejsze plaże dla surferów. W Aourir nie spotykamy ani jednego, a do samego Taghazout nie dojeżdżamy bo pogoda zaczyna się poprawiać. Decydujemy się na odwrót :)



ostatnie pożegnalne zdjęcie z naszym "rajdowcem" ;*


Szybko oddajemy samochód, biegiem do hotelu spakować nasze bagaże (które zostawiamy na przechowanie na recepcji) i wreszcie wymarzona PLAŻA!!! yupi!
Nad plażą, na wzgórzu króluje forteca, a na zboczu góry widnieje napis: Bóg, Ojczyzna, Król, w nocy świeci jak ogniem pisany, ale my tym razem to pomijamy i udajemy się na zasłużony... smażing, browaring, relaxing! I tylko tyle!


ok. godz 16 zbieramy się na deptak z zamiarem zjedzenia jakiś pyszności nad samym oceanem. I tak trafiamy do restauracja La Promenade. Pyszna zupka, pyszna rybka, melon i arbuz na deser i zimne piwo, mniami! Niezbyt tanio, ale smacznie :)))


Jak już wspomnieliśmy, nasz rajdowy samochód zostawiamy niestety w Agadirze i z powiększonym bagażem ruszamy już autobusem do Essaouira. Wbrew zaleceniom internetowym nie wybieramy przewoźnika CTM (nie pasują nam godziny odjazdu) ale trafiamy całkiem nieźle, Supratours)


Oczywiście nie bylibyśmy sobą, gdyby nie mała wpadka. Mała to mało powiedziane :) Serce było już przy gardle :)
Po posiłku na deptaku, okazuje się, że do odjazdu autobusu zostało mniej niż przewidywaliśmy, dlatego łapiemy taxi, która jedzie z nami po bagaże do hotelu i dalej na dworzec. Asekuracyjnie dojeżdżając do dworca pytam J. paszport i kasa jest? i tu dostaje szoku... odpowiedz brzmi 'nie ma'. Całą trójką (łącznie z taksówkarzem) przekopujemy cały samochód i bagaże. Nie ma. Szybko rekonstrukcja zdarzeń i minutę później jesteśmy w drodze do restauracji. Podjeżdżamy pod restauracji... i to była najdłuższa minuta wyjazdu... będzie czy nie będzie... JEST! ufff wrócimy do domu :) Podziękowania dla Pana Taksówkarza za jazdę w kółko i pomoc. Biedak stresował się chyba bardziej niż my.



Możemy spokojnie ruszać do ostatniego celu naszej wycieczki, Essaouira. Czeka nas ok 2,5h w autobusie. Łapiemy ostatnie promyki zachodzącego słońca. Szkoda, że ponownie jest za ciemno, żeby zobaczyć co mijamy po drodze
Jak już wspomniałam do Essaouira docieramy ok 22, wysiadamy na dworcu autobusowym i od razu zostajemy złapani przez naganiacza. Oferta 130 MAD/2os powoduje, ze idziemy jego śladami. Jak nam nie spasuje lokum przynajmniej doprowadzi nas do centrum (nie mamy pojęcia, w którą stronę iść :)) Ale lokum nam odpowiada, warunki są jakie są, więc po co szukać dalej jak można ten czas przeznaczyć na nocny spacer:) Zostawiamy wszystko i idziemy pobłądzić wśród niebieskich okiennic:) Powoli sprzedawcy zbierają się do domu, więc mamy okazje zobaczyć puste budynki, które jutro będą już jednym kolorowym jarmarkiem:) Oczywiście na dzień dobry pokazują nam różnicę między nami a miejscowymi, za tą sama puszkę coli płacimy 2xtyle co miejscowy, ach ten brak cen:/

A sama Essaouira to urocza, mała, niebieska rybacka miejscowość nad oceanem. Nie można ominąć będąc w Maroku!


przypłynęło nasze śniadanie... obiad i kolacja :) tak tak, mają tak pyszne ryby, że żywiliśmy się nimi na okrągło :)


obiad nam przywieźli to niech sobie odpoczywają ;)


Port rybacki tętni życiem głównie w godzinach rannych, kiedy do portu przybywają rybacy z połowów, a jest w czym wybierać!




Przychodzisz, wybierasz i Rybacy usmażą na grillu wszystko to, co sami sobie wybierzecie, a wszystko świeże i prosto z kutrów... mniami!!


o tak właśnie wyglądają wybrane przez nas i grillowane rybki. 2 krewetki królewskie rządzą!